Bir kuni uni beshigi oldiga “duo” qo`yishdi
Shunda u endi 5 kunlik edi
Akasi ham unga mehr bilan boqardi
Otasi hursand, onasi beshik tebratar edi
Bir kuni u aravachasiga “Salom” yozuvini o`rnatdi
Bu dunyo bilan salomlashishi edi
Endi o`zi yurar, 4 yoshlik bola
Akasi u bilan futbol o`ynamoqchi edi
Otasi kun bo`yi ishda, onasi esa uy bekasi edi
Bir kuni u velosipedi orqasiga “Qoch” yozuvini o`rnatdi
Juda tez haydar, yoldan hammani qochirar edi
Mahallada futbol boyicha champion edi boyaqish
Otasi kun boyi do`stlari bilan
Onasi esa uyda qo`shimcha daromad orttirar edi
Bir kuni u mototsikli ortiga “Stop” yozuvini o`rnatdi
Har doimgidek tez yurar, yo`lovchilarga yo`l bermasdi yaramas
Akasi bilan futbol chempionatida g`olib bo`lib
Ota-onasi oldiga kubok ko`tarib kelardi
Otasi aysh ishratda, onasi esa buyurtmalar bilan band edi
Bir kuni u mashinasi ortiga “O`quvchi” yozuvini o`rnatdi
Shaxsiy mashina, u o`quvchi lekin juda tez yurardi
Akasini o`yiniga shoshib, pedalni oxirigacha bosardi
Qoidalar buzilar, ko`cha to`la mashina
Yetib oldi kamazning beton ortilgan ortiga
Otasi uyga kelmas, onasi ish bilan band
Afsus bu gal bu tezlik enga bergan edi pand.
Bir kuni u mashinasiga yopishtirdi yangi belgi
Belgidagi tasvir uning hayotidan lavha edi
Endi futbol unga ertak, hayotdan yedi kaltak
“Nogironlar” belgisi mashina uchun bo`ldi dastak
Endi u shoshmas edi, sekin yurib ko`p o`ylardi
Otasi boshqa bilan, onasi vafot etdi
Faqat aka qoldi sodiq, ketmadi bir qadam yiroq
Unga o`zi bo`ldi dalda, uning uchun shamchiroq.